Hızır (a.s) kimdir, Nasıl görünür ?

Hızır Aleyhisselam yüzyıllardır hakkında çok şeyler anlatılan ancak bir çok kimsenin merak ettiği, hatta bazı alimlerin bile varlığından şüphe ettikleri bir kişidir.

Ancak Kur'an-ı Kerim ve Hadis-i Şeriflerin açıklamaları ışığında bakıldığında Allah-u Teâlâ'nın özel bazı hikmet ve ilimler verdiği biri olduğu anlaşılır. Ayrıca sır alemine vakıf olan bir çok âlim de onun yaşadığını ve çeşitli vazifeler yaptığını bildirmektedirler.

Kehf suresi 65. ayette "Nihayet kullarımızdan bir kul buldular ki, biz ona katımızdan bir rahmet vermiş ve tarafımızdan bir ilim öğretmiştik" buyurulmaktadır. Tefsir alimleri zikredilen bu zatın Hızır Aleyhisselam olduğu üzerinde fikir birliğine varmışlardır.

Bu konuda söylenebilecek net bir şey yoktur. Zira yardımcı olmak veya sohbet etmek istediği kişiye ak sakallı bir pir-i fâni suretinde de görünebilir, tanıdığı bir insan suretinde de. Hatta sevmediği bir kişi suretinde bile gelebilir.

Eskilerin "Her geceyi Kadir, her gördüğünü Hızır bilirsen Kadir Gecesine de kavuşursun Hızır Aleyhisselam'a da" sözleri boşa söylenmemiştir. Onu görmeyi dert edinmiş kimseler bir gün mutlaka onunla karşılaşırlar.

Ancak kalpleri Allah'ın kullarına ne kadar sevgi dolu ise, insanlara karşı ne kadar önyargısız iseler onu hissetmeleri veya tanımaları da o kadar kolay olur.

Dikkat edilmesi gereken bir husus vardır. Karşılaşılan kişinin Hızır Aleyhisselam olduğunu yanında veya sonradan anlamış olabiliriz ancak aynı kişi ile tekrar karşılaşıldığında yine o olduğu zannedilmemelidir.

Zira Hızır Aleyhisselam aynı kişi suretini genellikle ikinci kez kullanmaz. Ayrıca 40 gün aksatmadan sabah namazını cemaatle camide eda edenlerin Onunla mutlaka karşılaşıp görüşecekleri de Hızır Aleyhisselam'ın sırrına vakıf olanlar tarafından nakledilmiştir.

Hızır Aleyhisselam bazen darda kalanlara yardım etmek için, bazen de Allah'ın ledun ilmi öğrenen sevgili kullarına ilim öğretmek için gider ve kendisine bildirilen kimseler ile beraber olup onların nasiplenmesine vesile olur.

Birçok yaşanmış hadiseyi gözönüne aldığımızda Hızır Aleyhisselam ile beraberken, onun gerçek kimliğini bilerek onunla beraber olan kişi sayısı yok denecek kadar azdır.

Ancak O'na her daim dualarında yer veren ve Onunla karşılaşacağı anı hep tetikte bekleyen bazı Allah dostları bu lütfa nail olurlar ve O'nun gerçek kimliğini bilerek istifade ederler.

Takdir-i İlahi'dir ki çoğunlukla karşılaştıkları kişinin Hızır Aleyhisselam olduğunu farkettiklerinde O çoktan sırra karışıp uzaklaşmış olur. Zira beraberken genellikle ağır bir gaflet olur ve O olduğunu aklımıza bile getiremeyebiliriz.

Aslında önemli olan onunla karşılaşmış ve ondan nasiplenmiş olmaktır. Ancak elbette gönlümüz bunu bilerek yaşamaktan yanadır. Bunun yollarından biri kalbi her zaman temiz tutmaktır.

Çünkü Hızır Aleyhisselam ile karşılaşıldığında kalpte mutlaka bazı farklı duygular olacaktır. Kalbini dinlemeyi bilen ve bu şifreyi çözenler de bu nimetten bilerek faydalanma imkanına kavuşacaklardır.

Hızır Aleyhisselam'ı görenler anlatıyor...

Sultan II. Mahmud Han zamanında yaşlı bir kadıncağız duymuş ki, Hazreti Hızır her gün yatsı namazında, Yeni Câmî'de görülürmüş. Kendisi de zâten Hızır Aleyhisselâm'ı görmeyi öteden beri çok istermiş.

Duyduğu söz üstüne ertesi gün kocasına durumu bildirip, ondan izin alarak yatsı namazına Yeni Câmî'ye gitmiş. Namaz çıkışında, avluda bir kenara çekilmiş ve başlamış çıkanlara dikkatli dikkatli bakmaya.

O pür dikkat çıkanları tâkip ederken, karşısından bir yaşlı amca çıkagelmiş.

Neye bakarsın hâtun? 
-Dediler ki, bu câmîde her gece Hızır Aleyhisselâm görünürmüş. Onu görmeye geldim. 
-Peki onu görsen nasıl tanıyacaksın?

-Bilmem. 
- O zaman buradan geçse, sen onu tanıyamazsın. 
-Doğru, nasıl da akıl edemedim.

-Bak öyleyse, sana onu nasıl tanıyacağını öğreteyim. 
-Olur 
-Arkamdaki câmîyi görüyor musun?

-Evet 
-Işıklarına bak. Söndü mü şimdi? 
-Evet, söndü.

- Şimdi bir daha bak, ışıklar tekrar yandı mı? 
-Baktım. Evet şimdi de yandı.

-Peki öyleyse. İşte aynı böyle, arkasında duran câmînin ışıklarını olduğu yerden kıpırdamadan yakıp söndüren birisini görürsen, işte o Hızır'dır.

-Doğru mu?
-Doğru

-Hay Allah râzı olsun, demiş ve kadın beklemeye devâm etmiş. Fakat tabiî herkes dağıldığı halde, târife uygun kimse çıkmamış. Bizimki de mahzun eve dönmüş. Kocası sormuş:

-Gördün mü Hızır Aleyhisselâm'ı? 
-Yok, göremedim.

-Vah vah. 
-Olsun, göremedim ama, nasıl görülür çok iyi öğrendim.

Ramazan… Cuma günü… Cuma vakti… Cami… Cemaat tek tük camiye girmekte. İmam kürsüde… Girenlerin arasında… O… Hızır… Hızır aleyhisselam da genç ihtiyar arasında onlardan biri gibi gidiyor bir köşeye oturuyor. Kürsüde imam sohbete başlıyor…

Hızır’ aleyhisselâmın yanına kırklarında bir adam gelip oturuyor. Cami yavaş yavaş dolmakta. Adam, bir müddet sonra uyuklar bir vaziyette sallanıyor, ha uyudu ha uyuyacak. Hızır aleyhisselâm adamı dürtüklüyor:

Uyuyacaksın, der. Adam:
-Uyumam, beni rahat bırak.

Hızır aleyhisselâm ses etmez, ancak ezan okundu okunacak, adam ha uyudu ha uyuyacak, bir daha dürtükleyerek: -Uyuyacaksın dedim, der.

Adam: -Ben de sana uyumam, beni rahat bırak dedim. Rahat bırak beni. Rahat bırak yoksa, Hızır olduğunu söylerim. Buradan çıkamazsın. Bu kalabalık sakalında bir tel bırakmaz.

Hızır aleyhisselâm susar ve gözlerini kapar, boynunu büker Allah-ü tealaya yönelerek: 
-Ya Rabbim! Bu nasıl iştir. Bu kulun benim kim olduğumu bildi. Bu nasıl iştir ki bendeki listede bunun ismi yok.

Cevap gelir: -Sana verilen listede beni sevenlerin isimleri var. O ise benim sevdiklerimden…